اشرف مخلوقات شدن، ارمغان اسلام براي بشريت

زمانيکه پيامبر اسلام (ص) مبعوث شدند جامعه عرب در جهالتي به سر مي برد که بزرگترين افتخار آنها اشعاري درباره شتران و آسمان و ستارگان و سخت ترين لحظاتشان به دنيا آمدن دختري در خانواده بود. در آن دوران بي?سوادي بيداد مي?کرد و جامعه در فقر فرهنگي به سرمي برد و بردگان و فقرا معيشتي سخت تر از هر جاندار ديگري داشتند . 

شدت جهالت به قدري در شبه جزيره عربستان زياد بود که تاريخ از آن دوره به عنوان عصر جاهليت، عصري که مردم به کلي از فرهنگ و اخلاق انساني دور بودند و خشن ترين زندگي را داشتند ياد مي کنند.

عصري که ضربات شمشير و پيکان تيرها ها جاي عدالت نشسته بود و برده داري و خريد و فروش انسان روايجي بسيار داشت. مردم هر چيزي را خداي خود مي دانستند! از بت گرفته تا عروسک?هاي ساخته شده با ليف و هسته خرما؛ جالب اينجاست که هر وقت هم گرسنه مي شدند به خداي خود رحم نکرده و آن را با ميل زياد مي خوردند!

جامعه در آن دوران  برساختار قومي و قبيله اي استوار بود و  جنگ?هاي بسيار بين قبيله?ها زنان را بيوه و کودکان زيادي را يتيم کرده بود در حاليکه گويي از انسانيت و کرامت انساني خبري نبود. دختران زنده به گور مي شدند و  زنان  وجه المصالحه جنگ ها و دعواها بودند .

قطعا مردمان هر عصري در توصيف شرايط آن دوران و ماوقع آن از هر مورخ و کارشناسي ارجح تر هستند حضرت علي (ع) در توصيف جامعه جاهليت قبل از مبعث رسول خدا مي فرمايد:«خداوند رسولش محمد را در زمانه اي فرستاد که فاصله قطع رسالت هاي آسماني و وحي الاهي به درازا کشيده بود.  امت ها به خواب بلند غفلت و بي خبري فرو رفته بودند. فتنه، فساد و تباهي عموميت يافته بود. نظام کارها از هم گسسته بود. آتش جنگ ها شعله مي کشيد. دنيا تيره بود و فريبکار، خزان زده بود و يأس آفرين. خشکسالي معنوي بود و قحطي حقيقت. نشانه هاي هدايت فرسوده و پرچم هاي گمراهي افراشته بود. چهره دنيا بر مردم عبوس گشته بود. روزگاري بود که ميوه اش فتنه، خوراکش مردار، کسب و کارش آلوده و در دل هاي مردمانش هراس و در کف هايشان شمشير قرار داشت. در اين هنگام، خداوند، پيامبرش را برانگيخت… و جهان با نور نبوت، روشن شد».

مبعث پيامبر اسلام آغاز حرکت به سوي تعالي با شعار وحدانيت بود و جامعه اسلامي در سايه سار وحدت و عقد اخوت مسيري مترقي را مي پيمود. در اين زمان،خاتم رسولان مردم را به سوي حق،راستي، درستي، امانت?داري، صله رحم، اخلاق پسنديده، فرهنگ مترقي و پيشرفته و خلق و خوي انساني و الاهي راهنمايي کرد و توانست در مدت زماني کوتاه چنان تحول و انقلابي ايجاد کند که زندگي اعراب جاهلي را از پرتگاه سقوط اخلاقي و نابودي، به قله کمال و سعادت هدايت نمايد.

کمتر از سه دهه انقلاب وحداني خاتم رسولان مرزهاي عربستان را در نورديد و به امپراطوري هاي بزرگ ايران تا کشورهاي اروپايي و افريقايي نيز راه پيدا کرد. جاي که اکنون يک ميليار مسلمان در سراسر دنيا زندگي مي کنند .

در آن دوران يهوديان بزرگترين دشمن دين اسلام و پيامبرش بودند و مستضعفين و آزادگان حامي رسالت و از ايمان آورندگان واقعي دين مبين محسوب مي شدند. اين از معجزات رسالت پيامبر ماست که کتاب آسماني آن هنوز دستخوش تحريف نشده و دشمنانش همچنان از کساني هستند که خود را از پيروان موسي عليه السلام مي دادند! و مدافعان و حاميانش مردم ستم ديده و آزاده هستند.

 با توجه به اشارات حضرت علي عليه السلام مي توان گفت که قلمرو نور بعثت جهاني است؛ ‌اسلام به عنوان آخرين دين وحياني خود تاريخي بزرگ و قلمروي به گستردگي عرصه گيتي دارد و  قلمرو بعث پيامبر در قران  در سوره اعراف و سبأ  اين گونه مشخص شده است:«بگو اي مردم من فرستاده خداوند به سوي همه شما هستم» و نيز «و ما تو را جز براي همه مردم نفرستاديم». قرآن کريم هم چنين در سوره جمعه مي فرمايد: «او مبعوث به گروه ديگري از مؤمنان نيز هست که هنوز ملحق به اين ها نشده اند» و اين آيه مبين اين نکته است که بسياري از افراد در دوران هاي مختلف از سرزمين هاي دور و نزديک به اسلام روي مي آورند.

  مهم?ترين پيام بعثت براي  جوامع بشري از نخستين روز تا اکنون، يکتا پرستي و تزکيه نفس است. بعثت، برکات و نزولات وحياني را از آسمان به زمين متصل کرد و انسان ها را از سرگرداني در جهالت و ظلمت ستم رهايي داد و مي?دهد.حضرت امام خميني حدوث بعثت و انگيزه آن و تأثيراتش بر جوامع بشري را اينگونه تشريح مي کند :«انگيزه بعثت، نزول وحي… و نزول قرآن است و انگيزه تلاوت قرآن بر بشر اين است که تزکيه پيدا بکنند و نفوس مصّفا بشوند، از اين ظلماتي که در آن ها موجود است تا اين که بعد از اين که مصّفا شدند، ارواح و اذهان آن ها قابل اين بشود که کتاب و حکمت را بفهمند. انگيزه بعثت اين است که ما را از اين طغيان ها نجات دهد ….ما تزکيه کنيم خودمان را، نفوس خودمان را مصّفا کنيم… اگر اين توفيق براي همگان حاصل شد، دنيا يک نوري مي شود نظير نور قرآن و جلوه نور حق و….   اختلافاتي که بر سر دنيا بين همه بشر هست اين اختلافات ريشه اش طغياني است که در نفس هاست و گرفتاريي است که انسان در گرفتاري به خود دارد و به هواهاي نفسانيه. اگر انسان تزکيه بشود و نفس انسان تربيت بشود ، اين اختلافات برداشته مي شود».

اما از مهم ترين اهداف اجتماعي اين برنامه انسان ساز آموزش راه هاي دفع ظلم و ايستادگي در برابر ظالم است چرا که اسلام با خلق مفهومي به نام شهادت طلبي راهي که مردم بتوانند با قدرت?هاي بزرگ ظالم مقابله کنند را به مردم آموزش داد و صد البته که  آثار اين آموزش?ها را مي توانيم در عاشوراي حسيني و شعار آن حضرت که شهادت بهتر از زندگي با ذلت است دريابيم. شهادت  واژه اي پنج حرفي که فرهنگي بزرگ و استوار بر ايمان و اراده و ايستادگي است و مردم ايران به تبعيت از امام شهيدان امام حسين ع پيش رو آن هستند و اکنون مردم انقلابي ساير کشورها نيز با درک اين فرهنگ بزرگ به مقابله با حکومت هاي ظلم ايستاده اند و خواستار جامعه اي اسلامي و متحد هستند.

با بعثت پيامبر ،انسان به عنوان اشرف مخلوقات معرفي شد و برکات معنوي بر مردم باريد چنانکه اتصال معنويت به ماديت و انعکاس معنويت در همه جهات ماديت از خصوصيات مبعث پيامبر و وحي قرآن شد برکاتي که خود را در زمينه هاي مختلف نشان داده است .

اما بزرگترين برکت بعث خاتم رسولان را حکومت اسلامي است و انقلاب اسلامي ما با حاکميت ولي فقيه برجامعه و اجراي قوانين اسلامي در دنياي احاطه شده در کفر وظلم يکي از برکات مبعث پيامبر در حال حاضر است که عظمت مردم مسلمان ايران و قدرت حکومت اسلامي برگرفته از اجراي فرامين اسلامي است