مشت خالي زنان اصلاح طلب و کرسي هاي وزارت

ساخت وبلاگ

آیا روحانی با انتخاب نکردن وزیر زن برای کابینه اش خلف وعده کرده است؟

در لیست وزیران پیشنهادی روحانی برای تشکیل دولت دوازدهم نام هیچ زنی دیده نمی شود. این تیتری بود که چهار روز پیش بعد از خبر معرفی «لیست وزرای پینشهادی دولت دوازدهم به مجلس» در رأس اخبار حوزه دولت قرار گرفت. این حرکت در حالی اتفاق افتاد که در هفته های اخیر فعالان مدنی و سیاسی و فعالان مدافع حقوق زنان، با برگزاری نشست ها، سخنرانی ها و تشکیل کمپینی در حمایت از "شهیندخت مولاوردی معاون زنان و خانواده دولت یازدهم"، سعی داشتند تا حدالاقل نام یک زن در لیست کابینه دولت جدید وجود داشته باشد.

 آنها که به دنبال سهم خواهی از کرسی های وزارت بودند در ابتدا سخن از رسیدن به سهم 30 درصدی در  جهت مقابله با تبعیض جنسیتی در مدیریت کلان کشور داشتن در واپسین روزها رضایت به یک سهم داده و رئیس جمهور را به انحای مختلف تحت فشار گذاشتند تا از بین نخبگان خود! یکی را برای کابینه انتخاب کند.

 اما تمام این تلاش های 30درصدی با افت جایگاه اختصاصی ترین معاون رئیس جمهور در حوزه زنان یعنی "مولاوردی" از معاونی به مشاوری رئیس جمهوری و جایگزین شدن "معصومه ابتکار" رئیس محیط زیست دولت یازدهم به جای او و معرفی لعیا جنیدی  به عنوان "معاون حقوقی رییس جمهور"  همراه بود.

با قطعی شدن عدم حضور حتی یک زن در کابینه دولت دوازدهم که رئیس آن در جریان تبلیغات انتخاباتی از جامعه زنان مایه زیادی خرج کرده بود ، دامنه اعتراضات چنان وسعتی پیدا کرد که حتی مردان سیاستمدار اصلاح طلب چون "محمدرضا عارف" را نیز به واکنش وا داشت. او گفت:«انتظار داشتیم در این کابینه شاهد حضور زنان باشیم. انتظار ما برای حضور وزیر زن در کابینه فعلا تامین نشده و بنده هم درباره علت این که هیچ وزیر زنی به مجلس معرفی نشده، شخصا دلیل خاصی را نمی‌دانم اما امیدواریم در بقیه انتصاب‌ها و در سپردن سایر مدیریت‌های کلان در دولت، به زنان توجه شود.»

البته نظر مولاوردی هم درباره نبود وزیر زن در دولت دوازدهم و اینکه آیا این حرکت نوعی بازگشت به عقب است، به خبرنگار روزنامه اعتماد گفته است: در خوشبینانه‌ترین حالت ادامه وضع موجود را در کابینه دوازدهم خواهیم داشت که اسمش را درجازدن می‌توان گذاشت تا بازگشت به عقب.

قطعا این برداشت بسیار تلخ و گزنده است که دستیار ویژه رئیس جمهور در امور حقوق شهروندی بگوید : « شعار حقوق زن دادن قشنگ است ولی در اجرا باید به آنان‌ بپردازیم، برای زنان چقدر کار کردیم؟»

با تما این تفاسیر می توان گفت: بدتر از عدم حضور یک زن در کابینه دوازدهم، معرفی نکردن چهره های جدید برای پست های مشاور یا معاون رئیس جهمور از بین زنانی است که فعالان زن اصلاح طلب در بزرگنمایی توان و قد وقواره تخصص آنها کم نگذاشتند! در واقع گویی رئیس دولت هیچ وقعی بر تمام حرف های آنها نگذاشته است و این بدترین و خفت بار ترین نتیجه ای بود که زنان اصلاحات و حامیان آنها در برابر بالاترین حد تلاش و بزرگنمایی توامندی زنان در عرصه های مدیریت کلان کشور به آن رسیده اند.

به راستی آیا از بین تمام زنانی که با سهم خواهی به دنبال ورود به کابینه دولت بودند حتی یک نفر نبود تا روحانی بار دیگر چهره ناموفقی چون " معصومه ابتکار" را با تمام خرابکاری هایش در حوزه محیط زیست وارد حوزه زنان نکند! از " مولاوردی" به عنوان  حاشیه ساز ترین زن دولت که حتی نتوانست حقوق به حقه نیمی از بدنه جامعه یعنی "زنان" را مطالبه گری کند و پاسخ گوی دغدغه مندی آنها باشد، صرفه نظر کرده و او را مشاور حقوق شهروندی 80 میلیون زن و مرد ایرانی نکند!؟

اگر بخواهیم در نگاهی سهم طلب خواهانه به این تصمیم ریاست جمهوری نگاه کنیم باید مطابق گفته خانم جلودارزاده نماینده اصلاح طلب در مجلس شورای اسلامی ادعا کنیم «گویا اراده‌ای برای انتخاب زنان در کابینه دوازدهم وجود ندارد»، از این رو روحانی نه تنها وقت خود را صرف شناخت چهره های متخصص زن در قد و قامت یک وزیر نکرده است حتی وقتی هم برای انتخاب چهره های جدید و اصلح زن در قامت یک معاون هم نگذاشته و همان قبلی ها را با اندکی تغییر جا به جا کرده تا عریضه خالی نباشد و دوستان بیش از این گلایه مند نشوند!.

اگر واقعیت امر آنی است که از گوشه کنار به گوش می رسد؛ اینکه رئیس جمهور تحت فشار ، زنان را برای وزارت انتخاب نکرده یا اراده ای برای انتخاب وزیر زن در کابینه دولت وجود ندارد یا رئیس جمهور در اولین گام به و عده خودش عمل نکرده است... باید دل برای آن 23 میلیونی سوزاند که انتخابشان حتی به اولین وعده خود برای بخشی از جامعه ایران یعنی "زنان" عمل نکرد در صورتی که معاون سابق او در امور زنان و خانواده معقتد است شرایط برای انتخاب وزیر زن مهیا است ! 

اما از منظر دیگر باید از زنان اصلاحات و مدعیان سهم خواهی از وزارت پرسید چند چهره اصلح زن برای وزارت می توانید معرفی کنید که نسبت به مردان همردیف خود اصلح تر باشند؟! و آیا واقعا آنها در اندازه هایی که شما بزرگ شان می کنید، هستند؟! یا باز هم سهم خواهی چشم ها را از افق واقعیت نگری دور کرده است؟ و از آنها پرسید آیا به راستی درصد مشارکت سیاسی زنان و حضور آنها در عرصه های مدیریت به ورودشان در کابینه بالا می رود؟

چیزی که شهیندخت مولاوردی معاون سابق امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در کسوت مشاور ویژه رئیس جمهور در حقوق شهروندی به دنبال آن است تا شاید رئیس جمهور را در پس راه ندادن وزیر زن به کابینه توجیه کند یا زنان سهم خواهی را که به نام بالابردن مشارکت سیاسی زنان به دنبال تکیه زدن به کرسی وزارت هستند، آرام کند که « در مشارکت سیاسی شاخص این نیست که چند وزیر زن در کابینه دارید ! بار دیگر تأکید می کند: هنگامی که بحث از مشارکت‌های سیاسی می‌شود فقط حضور زنان در کابینه مطرح نیست! اینجا که توصیه می کند: در بحث توانمندسازی باید بررسی کنیم که زنان چه مسیری را طی کرده‌اند؟ ما نمی‌توانیم به موازات تبعیض‌های جنسیتی که وجود دارد گام‌های محکم برداریم.! و در آخر کلام نیز برخلاف گفته قبلی خود و گفته برخی از چهره های اصلاح طلب زن و مرد، اظهارداشت: من شاهد هستم که تلاش‌های زیادی برای بکار گیری زنان انجام گرفت اما چه کنیم که نشد و هنوز نقطه سر سطر هستیم.»

انتهای پیام/ت


«ازدواج کودک» برگي ديگر ا...
ما را در سایت «ازدواج کودک» برگي ديگر ا دنبال می کنید

برچسب : خالي,زنان,اصلاح,کرسي,وزارت, نویسنده : 7qalamdoona بازدید : 159 تاريخ : چهارشنبه 25 مرداد 1396 ساعت: 14:35