سه سال و نيم فرصتي که سوخت / وعده هاي حوزه زنان در حد شعار باقي مانده است 

چندي پيش گفت و گويي تحت عنوان "صندلي داغ" را از خانم مولاوردي خواندم، چيزي که دستگيرم شد اين است که وي نمي داند با خود و مجموعه اش چند چند است! در بخشي از کلامش اين سياست موج مي زد : « با ما يا عليه ما» چرا که او از منتقدانش تحت عنوان " آنها" يا " کساني که با دولت زاويه دارند" نام برده است؛ البته خداروشکر که حداقل آنقدر روح لطيف زنانه در وجودش حلول کرده که با وجود عدم لبخند در بيش از يک ساعت و نيم مصاحبه، چون جناب "آخوندي" ضبط صوت و .. خبرنگار را پرت نکرده است!.

به هر حال نگارنده "نه با دولت زاويه" و نه در جرگه " آنها" قرار دارد،بلکه به عنوان يک بانوي ايراني چند کلامي مي خواهد با خانم مولاوردي، مکتوب تعامل کند.

اينکه بپرسم خانم مولاوردي! به راستي براي ما زنان در بيش از سه سال و نيم تصدي گري معاونت امور زنان و خانواده رياست جمهوري چه کرديد؟ تلاش هاي شما در تحقق کدام يک از چيزهايي که درست يا نادرست آن را مطالبات زنان مي دانستيد، تأثيرگذار بود اشتغال مان، ورزش مان، سلامت و خانواده هاي مان... کداميد؟

مي دانم که پاسخ شما اين است: « قرار نيست ما نقش يک وزارتخانه را ايفا کنيم. برخي جايگاه و مسئوليت ما را با دبيرکل سازمان ملل مقايسه مي‌کنند » درست مي گويد اما اين را هم قبول داريد که در اندازه معاون زنان و خانواده رياست جمهوري هم ظاهر نشديد و حتي ما شاهد يک مکانيسم نهادينه براي پيشرفت زنان نيستم!

کارنامه شما مملو از شعارهايي است که به عمل تبديل نشده است! مثلا همين سهم کم زنان در مناصب دولتي براي آن چه کرديد؟ جز اينکه وقتي خود به کرسي معاونت تکيه زديد اين روند را براي دولت يازدهم به بهانه اينکه « ميراثي است که به دولت رسيده» توجيه کرديد، البته درست مانند رئيس دولت! که هر کمي و کاستي را به دولت قبل مرتبط مي کند!

همسايه ما زني سرپرست خانه وار است، مشکلاتش نه تنها در اين سال ها کم نشده بلکه من شاهد از رنج و مضيقه بيشتر او در اين وضعيت اقتصادي هستم! وقتي به پارک هاي شمال و جنوب شهر مي روم، شاهد زنان کارتون خواب که اکثرا معتادند، هستم... اگر چه شما هيچ گاه آمار دقيقي از زنان معتاد نداديد اما من مي بينم که حتي دختران دبيرستاني به سوي سيگار کشيده شده اند چيزي که مي تواند آغاز گر اعتياد باشد.

شما بر اساس يک سري آمارهاي محرمانه! معتقديد وضعيت اعتياد زنان در جامعه امروزي خطرناک تر از آسيب هاي خانواده است، براي اين مقوله نه به عنوان يک عامل اجرايي نه در حد دبيرکل سازمان ملل بلکه به عنوان معاون يکي از نهادهاي " جدي " و سياستگذار در حوزه زنان  چه کرديد؟

از شما مي پرسم چند درصد از اين دختران و زنان معتاد به سمت کارتون خوابي و در نهايت روسپيگري پيش مي روند؟ آيا بجز اينکه در « نشست کارگروه پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي معاونت امور زنان و خانواده رياست جمهوري » يکي از کارشناسان پيشنهاد توبکتومي – عقيم سازي – را براي آنها داد و براي تطهير کردن شان به جاي " روسپي و تن فروش " عنوان " کارگر جنسي" براي شان در نظر گرفته شدو از خطرات ايدز و .. سخناني رد و بدل شد کار ديگري کرديد؟

آيا نگاه دلسوزانه شما به مقوله زنان تن فروش و خطر آنها براي زنان سالم جامعه به اين جا ختم مي شد که کارشناسي اين نشست شکوفا شده و بگويد: « اگر بخواهيم پديده تن‌فروشي را از جامعه برداريم، خطر براي زنان عفيفه بيشتر مي‌شود،»! يا للعجب از اين نگاه فاصله گرفته  شده از اسلام و انسانيت و شرافت ...

راستي با توجه به اينکه در هر دقيقه 9 طلاق در کشور به ثبت مي رسد و در کلان شهر تهران 50درصد ازدواج ها به طلاق مي انجامد، معتقديد « مثل برخي جامعه شناسان نمي‌گويم که در ايران خانواده در حال فروپاشي است، اما مي‌گويم بايد مراقب نرخ رو به رشد طلاق باشيم.» براي اين مراقبت چه سياست گذاري هايي کرده ايد؟ به نظر من که هيچ چرا که شما قائل به اين سياست هستيد که «در کشورهاي درحال‌توسعه زنان در منگنه رسيدگي به خانواده گرفتارند.»

خانم مولاوردي!  در راستاي بندهاي مختلف سياست هاي کلي خانواده چه کرديد؟ کدام يک را در دستور کار خود قرار داده ايد و براي تحققش تلاش کرده ايد؟ مثلا در محور قرار دادن خانواده در قوانين و مقررات، نفي تجرد در جامعه، فرهنگ سازي و تقويت تعاملات اخلاقي، ايجاد بيمه خاص بيوگان و زنان سالخورده و بي سرپرست، ايجاد نهضت فراگير ملي براي ترويج و تسهيل ازدواج موفق و آسان ، تحکيم خانواده از طريق نقش مادري و  تقويت نقش پدري، مبارزه با اشرافيت و تجمل‌گرايي و مظاهر فرهنگ غرب.،  ايجاد فضاي سالم و رعايت روابط اسلامي زن و مرد در جامعه،  پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و عوامل تزلزل نهاد خانواده بويژه موضوع طلاق  و...   

معاون محترم رئيس جمهور در امور زنان و خانواده!  من از شما به عنوان يک زن يک مادر سوال مي کنم اين دلواپس کننده است که فقط در خانواده پدري، مادري و همسرِ من که متشکل از 40 خانواده است بيش از 25 دختر بالاي 30 سال مجرد وجود دارد يا ازدواج کوکان در ايران که به ضرس قاطع مي توان گفت در مناطق محدودي از کشور صورت مي گيرد!؟ و شما به دليل اينکه  ازدواج‌ها به ثبت نمي‌رسد، آماري در دست نداريد! راستي اين را هم در نظر بگيريد که آمار جواناني که سن شان از سن ازدواج چند سال و شايد يک دهه اي هم گذشته است، موثق وجود دارد به اندازه همان آمارهاي طلاق که شما رشد صددرصدي آن را نمي پذيريد.!

خانم معاون،  شما بهتر از من مي دانيد که بعد از انقلاب اسلامي يک انقلاب تحصيلي براي بانوان ايران به وجود آمد، تحولي عظيم در سطح تحصيلات بانوان و داد سخن شما کار براي زنان است، من از شما مي پرسم آيا اين از نقاط ضعف شما در تحقق يکي از مطالبات زنان نيست که هنوز تعداد زيادي از آنها بيکار بوده و بخشي از آنها در شغل هاي پايين دستي قرار دارند و فقط 35 درصدشان کارمند دولت هستند!

از تمام اين ها که بگذريم نظرتان در مورد برنامه 2030 چيست؟ آنقدر مهم است که با حاشيه سازي هاي صورت گرفته هنوز بخش هايي از آن که مرتبط با زنان جامعه اسلامي است، در کوتاه ترين فرصت ها انجام مي شود اما طرح جامعه توانمندسازي زنان سرپرست خانه وار با تمام کمي و کاستي ها و .. بعد از گذشت بيش از سه سال ونيم از تصدي گري شما در حد پايلوت باقي مانده است!

براي من جاي سؤال است که چرا  در گفت وگوهاي تان صحبت از ابلاغيه رهبري در خصوص سياست کلي خانواده نمي کنيد و برايش کارگروه تشکيل نمي دهيد و به رسم دولتي ها همايش برگزار نمي کنيد ... اما براي آنچه از کنوانسيون هاي خارجي و تفاهم نامه هاي آن طرف آبي است تمام تلاش تان را بدرقه راه تحققش مي کنيد! آيا اين از زاويه داشتن نگاه شما با نگاه رهبر انقلاب اسلامي نيست؟

وقتي رهبر انقلاب در آستانه تولد حضرت فاطمه سلام الله سخناني را پيرامون زنان و برخي از اقدامات صورت گرفته در حوزه آن ها فرمودند شما موضعي نگرفتيد و لبيک نگفتيد؟.. اينکه رسم همه مسئولين است! سکوت شما  نشانه چيست؟

خلاصه اينکه خانم مولاوردي چيزي که عيان است چه حاجت به بيان است، عملکرد شما در حد زنان فرهيخته و ما و متناسب با تأثيري که در برهه هاي مختلف انقلاب داشته اند و نقشي که در جامعه و خانواده ايفا مي کنند، نيست.

اينکه شما در حد معاوني که براي احقاق حقوق قشر زنان آن هم زنان مسلمان با ضابطه ها و فرامين مشخص ديني حيات سياسي، اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و ... دارند فعاليت نمي کنيد بلکه آنها را به ورطه خطرناک مي کشانيد که زنان غربي براي احقاق حقوق شان در آن غرق شده و به ساحل آرامش و احقاق حقوق نرسيده اند.

انتهاي پيام/ غ